فراوانی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بخش های مختلف بیمارستان های تهران

زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا (pseudomonas aeruginosa ) پاتوژنی فرصت طلب و از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی است. هدف این مطالعه بررسی فراوانی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزاهای جدا شده از بخش های مختلف بیمارستان های تهران در سال 1392 است. روش کار: طی این مطالعه مقطعی _ توصیفی، 180 نمونه طی دوره شش ماهه از بخش های مختلف هشت بیمارستان در تهران به روش نمونه گیری هدف دار از نوع موردشایع جمع آوری شد. شناسایی گونه ها به کمک تست های بیوشیمیایی انجام گرفت و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های ایزوله شده توسط روش دیسک دیفیوژن(kirby bauer) بررسی شد. ب‍رای ت‍ج‍زی‍ه و ت‍ح‍ل‍ی‍ل آم‍اری داده ه‍ا نیز از آزمون خی2 تحت ن‍رم اف‍زار spss 22 اس‍ت‍ف‍اده گردید. یافته ها: از 180 نمونه کلینیکی، 159 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا(111 مرد و 48 زن) شناسایی شد. سویه های جدا شده از منابع زخم(1/44%) و ادرار(8/29%) دارای بیشترین فراوانی بودند. همچنین %5/97 دارای فعالیت بتا همولیتیک و تنها 5/2% بدون فعالیت همولیتیک(گاما همولیتیک) بودند. %88 ایزوله ها به حداقل یک یا بیشتر از یک آنتی بیوتیک مقاوم بودند. بیشترین مقاومت آن‍ت‍ی ب‍ی‍وت‍ی‍کی در مقابل سفوتاکسیم(%9/62) و آزترئونام(%4/60) مشاهده شد و 70% سویه ها مقاومت چندگانه(mdr) از خود نشان دادند. نتیجه گیری: طی این مطالعه سویه های سودوموناس آئروژینوزا کمترین مقاومت را در برابر ایمی پنم از خود نشان دادند که این آنتی بیوتیک می تواند به عنوان گزینه اصلی درمان توصیه گردد. همچنین بالا بودن فراوانی سویه های دارای مقاومت چندگانه، یک هشدار بسیار جدی تلقی می گردد.